Monthly Archives: April 2008

พระเจ้าช่วยด้วย …Myoma Fibroid

    เมื่อคืนปวดท้องมากๆ และอาเจียนด้วย เป็นช่วงเดียวกับที่มีรอบเดือนมาแบบกระหน่ำซัมเมอร์เซลส์ เราเลยคิดว่าคงมาจากเนื้องอกในผนังมดลูกที่ตรวจเจอเมื่อหลายปีแล้ว เราเลยทานยาพาราไป 2 เม็ดสัก 10 นาทีก็หายปวดและหลับไปได้ในที่สุด   วันแรกที่รู้ว่าเป็นก้อนเนื้องอกเท่ากำปั้น เรารู้สึกงุนงงสับสนที่สุดเพราะไม่รู้ว่าเนื้องอกคืออะไร มดลูกก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร อยู่ตรงไหน นึกว่าเราต้องเขียนจดหมายลาตายแล้วหรือ ฯลฯ ส่วนคุณหมอ (คือน้องชายอิฉันเอง) ก็บอกให้ไปปรึกษาหมอสูตินารีแล้วเจื่อนทิ้งเลยทั้งพวงซะ อิฉันก็คิดว่าอาร๊ายยยยย….มดลูกมีอยู่แค่พวงเดียวจะให้ตัดทิ้งง่ายดายได้ยังไง หลังจากนั้นเป็นต้นมา อิฉันก็ค้นคว้าในเน็ตและถามหมอ พยาบาล ท่านผู้รู้หลายๆ คนจึงคลายความกังวลไปได้ และดูแลตัวเองได้ดีขึ้น เนื่องจากได้ธาลัซซีเมียเป็นของแถมทำให้มีอาการของคนเลือดจางเข้ามาแจมด้วย อิฉันต้องงดการเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวไกลๆ เพราะเคยไปหน้ามืดบนรถไฟฟ้าแถวสยามมาแล้ว และห้ามอดนอนเด็ดขาด ตอนแรกดิฉันไปเจอหมอที่ไม่ค่อยให้คำปรึกษาเท่าไหร่ ถามคำ ตอบคำ ทำหน้าเหมือนทะเลาะกับใครมา ต่างกับหมอที่ต่างประเทศที่เคารพสิทธิคนไข้และแจกแจงถึงผลดี ผลเสียของการรักษาอย่างละเอียด แล้วให้คนไข้ตัดสินใจเอาเองว่าจะเลือกรักษาวิธีไหน อิฉันเลยขู่เจ้าเนื้องอกว่า … Continue reading

Posted in Uncategorized | Leave a comment

เรื่องซึ้งๆ ของ “พ่อ” Godtube: The Bridge

  วันนี้มีเรื่องให้ซาบซึ้งใจจนน้ำตาแทบหยดติ๋งๆ จากการเข้าชม Godtube: The Bridge  or click here: http://www.godtube.com/view_video.php?viewkey=13a4a045cd290bc2ae2d      http://www.godtube.com/flvplayer.swf     คนที่ไม่ได้รับและไม่เคยเข้าใจความรักของคนเป็นพ่ออย่างเรา กลับสามารถซึ้งใจเรื่องของชายคนนี้จนสัมผัสถึงความเจ็บปวดของเขาได้ เรื่องมันผ่านมาหลายปีและตอนนี้เราเข้าใจชีวิตและตัวตนของพ่อมากขึ้น เข้าใจที่พ่อของเราผิดหวังจากชีวิตจนถอนตัวจากโลกความจริงเข้าไปอยู่ในโลกส่วนตัวของท่าน เข้าใจว่าทำไมท่านจึงหายไปจากใจของเราทั้งๆ ที่ตอนเด็กๆ ท่านก็อยู่บ้านทุกวัน จนเมื่อเรามารู้จักว่าพระเจ้าเป็น “พ่อ” ของมวลมนุษย์เพราะพระองค์ทรงสร้างเรามาด้วยความรัก แม้ว่ามนุษย์จะทำบาปผิดต่อพระองค์มากมายเหมือนคนที่โดยสารรถไฟขบวนนั้น แต่ถึงกระนั้นแม้เรารับรู้ด้วยสมอง แต่หัวใจของเราก็ยังไม่ค่อยเข้าใจซาบซึ้งเพราะเราไม่มีรูปแบบของ “พ่อ” ที่เปี่ยมล้นด้วยความรักและการเอาใจใส่ในชีวิตจริงของเรา   ฉากแรก ชายในเรื่องนี้อุ้มลูกชายสุดที่รักผ่านสถานีรถไฟไปยังที่ทำงานของเขา หน้าที่ของเขาคือควบคุมสะพานขึ้นลงให้รถไฟผ่านไปมา บนรถไฟขบวนที่กำลังผ่านมามีทั้ง หญิงติดยา ชายขี้โมโห คนเหงาและคนสารพัดรูปแบบเต็มตู้โดยสาร ขณะที่ชายคนนี้กำลังสับสวิทซ์ลงเพื่อให้รถไฟผ่านสะพานได้ ลูกชายคนเดียวของเขาก็หล่นลงไปในร่องสะพาน วินาทีนั้นเขาต้องตัดสินใจระหว่างให้รถไฟตกขบวน คนแปลกหน้าทั้งหลายตายเรียบแต่ช่วยชีวิตลูกสุดที่รักเอาไว้ … Continue reading

Posted in Uncategorized | 1 Comment

กล้องเปื่อย คนป่วย ใจปวด หมาป่วน

      หมาป่วน   แล้วปฏิบัติการวอร์มอัพก็เริ่มต้นเช้านี้ด้วยการอ่านทวนบทที่ 10 ที่แปลเสร็จแล้ว กว่าจะเรียกสติสตังค์กลับมานี่มันจากนะ ทอดทิ้งมันไปนานขนาดนี้ หากอิชั้นแปลเองยังงงเองแล้วท่านผู้อ่านจะเก็ตไหมนี่ ด้วยความที่ไม่อยากให้ผู้อ่านตาดำๆ ต้องรับเคราะห์ อิฉันต้องรวบรวมสติอีกหลายรอบด้วยการลุกจากหน้าคอมพ์ไปทำโน่นทำนี่ อาทิเช่น เช็ดอึนายอ้วนจัง ชิสุห์วัยสองเดือนที่ถูกผู้ปกครองทิ้งไว้บ้านนี้ เพราะสงสารเจ้าบ้านที่คุณแม่ไอ้อ้วนตัดช่องน้อยปล่อยให้เลี้ยงลูกน้อยทั้งห้าตามลำพัง เจ้าสี่ตัวนั้นออกเรือนไปเรียบร้อยแล้ว บ้านเลยเงียบเหงา ต้องยึดไอ้อ้วนกลับมาจากคนที่เคยขอมันไปเลี้ยง แต่ไม่รู้คิดถูกหรือผิดเพราะไอ้อ้วนแสบมาก ชอบกัดแทะทุกอย่าง แล้วชอบลากชายผ้าชุดยาวๆ ที่ใส่อยู่เป็นที่สุด อีตติ้งแมนเนอร์กับพ้อตเทรนนิ่งยังติดซีลบอยู่ เพราะมันยังปล่อยเรี่ยราดให้ตามเช็ด ไม่ได้ปล่อยบนหนังสือพิมพ์อย่างที่ตกลงกันไว้ ส่วนอาหารเม็ดผสมนมก็เริ่มทำหน้าเบื่อๆ แต่พอเห็นอิฉันยกข้าวมาทานก็จะเริ่มร้องเหมือนหมาถูกเชือด ถลาจะปีนขึ้นโต๊ะมาร่วมสำรับให้ได้ สมัยน้องบิ้กบอสอยู่ด้วย อ้วนก็จะทำหัวใสวิ่งไปกินของน้องบอสก่อนแล้วถึงกลับมากินของตัวเองต่อ เนี่ยถึงได้ล่ำบึ้กกว่าใครเขา นิสัยไม่เหมือนแม่โม่เลยที่นั่งรออย่างสงบเสงี่ยมจนกว่าถึงเวลาอาหาร    กล้องเปื่อย   กล้องถ่ายรูปดิจิตอลที่รับใช้อย่างสัตย์ซื่อมาราวๆ ห้าปีก็เปลี๋ยนไป๋ … Continue reading

Posted in Uncategorized | 1 Comment

To the end of the earth!

    ช่วงที่พี่สาวมาเยี่ยมสามอาทิตย์นี้ ไม่มีโอกาสได้ล้วงเอางานแปลหนังสือขึ้นมาทำเลย ก็พักผ่อน กิน เที่ยว อ่านพระคัมภีร์และคำพยานมากมาย อาทิเช่น เรื่องของเด็กชายนักเทศน์ที่ผู้ใหญ่อย่างเราเห็นแล้วอาย อายุแค่แปดปี แต่ชอบอ่านพระคัมภีร์เล่มเบ้อเริ่ม พ่อแม่ก็สนับสนุนให้ลูกได้อ่านทุกๆ วันด้วย http://www.thaibible.or.th/index.php?option=com_content&task=view&id=676&Itemid=1 และ  http://www.cbn.com/CBNnews/214912.aspx  ตอนเราอายุเท่านี้ยังเล่นกระโดดเชือกอยู่เลย พระคัมภีร์ก็ไม่เคยแตะ   อีกเรื่องคือหนุ่มผู้รอดชีวิตจากตึกถล่มที่ภรรยาเขาบอกว่าถ้าสามีรอดชีวิตครอบครัวเขายินดีออกจากงานเข้าสู่การรับใช้ http://www.sujojohn.com/sep11.html และ http://www.cbn.com/cbnnews/cwn/090806survivor.aspx  อ่านแล้วทำให้เราเห็นความเร่งด่วนของการประกาศให้ทุกคนเร่งรีบมารับความรอดผ่านทางพระเยซูผู้เป็นทางแห่งความจริงและชีวิต ขณะที่เขากำลังหนีตายลงมาจากตึกนั้น เขาได้มีโอกาสพาคนรอบข้างเรียกหาพระนามพระเยซูด้วย “I told the people around me that all of us were going to … Continue reading

Posted in Uncategorized | 6 Comments

อัพเดทเรื่องราวทั้งสุขและเศร้า …. พระวจนะที่รบกวนจิตใจผมเสมอ คือ พระวจนะที่ผมเข้าใจดี

    Most people are bothered by those passages of Scripture they do not understand, but the passages that bother me are those I do understand. Mark Twain "คนส่วนมากไม่สบายใจ เมื่ออ่านพบพระวจนะบางตอนที่ไม่เข้าใจ แต่สำหรับผมแล้ว ผมพบเสมอว่า พระวจนะที่รบกวนจิตใจผมเสมอ คือ พระวจนะที่ผมเข้าใจดี"  (แต่ยังไม่ปฏิบัติ)       ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากดูแลพี่สาวและเพื่อนที่มาจากแคนาดา … Continue reading

Posted in Uncategorized | 2 Comments

Good bye Momo ..Thanks for being such a good girl! 10am 5 Apr 08

May the road rise up to meet you.May the wind be always at your back.May the sun shine warm upon your face;the rains fall soft upon your fields and until we meet again,may God hold you in the palm of … Continue reading

Posted in Uncategorized | 1 Comment